شب شعر
نوشته شده در تاريخ پنج شنبه 17 اسفند 1391برچسب:, توسط یاسمین |

قلب مجروح 

   دی  کودکی  به  دامن  مادر  گریست زار          کز  کودکان  کوی  به  من  کس نظر نداشت

   اطفال رابه صحبت من ازچه میل نیست؟         کودک  مگــــر  نبود  کسی   کو  پدر  نداشت

   جز  من  میان این گل و باران کسی نبود          کو مــــوزه ای به پا و کلاهی  به سر نداشت

   آخر  تفاوت  من  و  طفلان شهر چیست؟         آیین  کودکی  ره  و  رسم  دگـــــــر  نداشت؟ 

   هرگز  میان  مطبخ  ما  هیزمی  نسوخت         وین شمــــــع روشنایی از این بیشتر نداشت

   همسایگان  ما  بره  و  مرغ  می  خــورند         کس جز من و تو قـــــوت ز خون جگر نداشت

   بر  وصله های  پیرهنم  خنـــده  می کنند        دینار  و  درهمی  پدر  من  مـــــــگر  نداشت؟

   خندید  و  گفت  آنکه  به  فقر تو  طعنه زد        از دانه های گوهر اشکت خبـــــــــــر نداشت

   از  زندگانی  پدر  خود  مپــــــرس  از  آنک         چیزی به غیر تیشه و داس و تبــــــر نداشت

  بس رنج برد و کس نشمردش به هیچکس       گمنام زیست چون که ده و سیم و زر نداشت

  نساج  روزگار  در  این  پهن   بارگــــــــــــاه       از بهر ما قمـــــــــاشی از این خوب تر نداشت

اعتصامی



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






تمام حقوق اين وبلاگ و مطالب آن متعلق به صاحب آن مي باشد.